Sedert 13 maart 2023 ligt een wetsontwerp voor met als doel de oprichting, de opdrachten en de samenstelling van een nationaal drugscommissariaat.
Dit wetsontwerp beoogt dus de oprichting van een nationaal drugscommissariaat. Dit zal gebeuren onder het gezamenlijk gezag van de minister van Justitie en de minister van Binnenlandse Zaken.
Oprichting van een dergelijk commissariaat is niet nieuw in België. Ook tijdens de Corona crisis (2020)werd een dergelijk orgaan opgericht op de aanpak van de epidemie te coördineren.
Nu is het dus ook m.b.t. de drugproblematiek de bedoeling om met de oprichting van het nationaal drugscommisariaat tot een gecoördineerde aanpak te komen.
Het probleem van de drugs(invoer) is immers een (inter)nationaal fenomeen, waarvan weliswaar zwaartepunt zich in ons land te Antwerpen situeert.
De commissaris zal de bevoegde Ministers adviseren m.b.t. de aanpak van de drugproblematiek, oa. bij het opstellen van het nationaal plan dienaangaande.
Het komt logisch en verstandig voor dat het nationaal commissariaat zich niet alleen met de drugsproblematiek an sich zal bezighouden, maar ook met de randfenomenen ervan, zoals drug geweld, corruptie…
Niet alleen zal het commissariaat de verschillende nationale initiatieven op elkaar afstemmen en er zorg voor dragen dat de neuzen in dezelfde richting staan, de bedoeling is ook om internationale samenwerking te creëren en te optimaliseren.
Men zoekt samenwerking met de ‘bronlanden’ (de landen waar de drugs vandaan komen, zoals Colombia of Mexico), maar ook met onze buurlanden (Nederland bvb), en de 6 landen die deel uitmaken van de zgn. ‘Anti-narco- coalitie’ die werd opgericht in Amsterdam in oktober 2022.
Tevens bepaalt het wetsontwerp van 13 maart naast de opdrachten van het commissariaat ook de samenstelling ervan.
De Nationale Drugscommisaris heeft de leiding. Opmerkelijk is dat men kiest voor een magistraat aan het hoofd omdat die ‘boven het gewoel staat’. Opmerkelijk is eveneens dat de commissaris zijn hoedanigheid van magistraat behoudt, maar geen deel meer uitmaakt van de hiërarchie van de parketten. Hij (of in dit geval zij) mag zich dus niet inlaten met individuele dossiers of met de interne werking van de parketten.
Er wordt tevens voorzien in een adjunct commissaris. Deze ondersteunt de commissaris gelet op de vele verantwoordelijkheden die aan deze laatste worden toebedeeld. Hij moet van een andere taalrol zijn dan de commissaris, omdat in het ontwerp nogal veel belang wordt gehecht aan communicatie.
Het overige personeel zal worden ingevuld door ambtenaren die worden gedetacheerd uit de reeds bestaande overheidsinstanties ( de Federale Overheidsdienst, de politie, de parketten ….).
Al bij al dus een amibitieus project. Echter zoals bij elk project of elke organisatie zal het succes ervan vallen of staan door de mensen die er deel van zullen gaan uitmaken. De Commissaris ( Proc. Van Wymeersch) lijkt alvast een schot in de roos. Het blijft nog afwachten naar de concrete invulling van de overige functies ….
